RIEJU

Το 1934, δύο νεαροί επιχειρηματίες, ο Luis Riera Carré και ο Jaime Juanola Farres, ξεκίνησαν την επιχειρηματική τους περιπέτεια με την κατασκευή αξεσουάρ ποδηλάτων. Συγχώνευσαν τα ονόματά τους και δημιούργησαν την επωνυμία RIEJU (RIEra+JUanola).

Στη συνέχεια άρχισαν να αγοράζουν ένα οικόπεδο για να χτίσουν ένα εργοστάσιο, αλλά ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος διέκοψε τα σχέδιά τους. Η ρεπουμπλικανική κυβέρνηση κατάσχεσε το εργοστάσιο πριν αυτό ολοκληρωθεί, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως κέντρο φορτηγών για τον στόλο της. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, προστέθηκε δεύτερος όροφος στο υπάρχον κτίριο. Ο δεύτερος όροφος προοριζόταν ως τοκοχρεολύσιο για την επιστροφή των εγκαταστάσεων. Μετά το τέλος του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, η RIEJU συνέχισε τις δραστηριότητές της κατασκευάζοντας μια σειρά αξεσουάρ ποδηλάτων το 1934.

Αργότερα, άρχισε να κατασκευάζει τα πρώτα ποδήλατα RIEJU με τις εμπορικές ονομασίες EMPORIUM και MARATHON. Η εταιρεία (με περίπου 35 υπαλλήλους) παρήγαγε περίπου 30 ποδήλατα την εβδομάδα (αυτό ήταν το επιχειρηματικό σχέδιο που παρουσιάστηκε στην αντιπροσωπεία του Υπουργείου Βιομηχανίας). Το πρώτο προϊόν της RIEJU το 1945 ήταν αυτό που αργότερα ονομάστηκε "μοτοποδήλατο". Ήταν ένα ποδήλατο με βοηθητικό κινητήρα 38 cc 4T (γαλλικός κινητήρας Serwa), απευθείας μετάδοση κίνησης στον πίσω τροχό, δύο ταχύτητες και 1 CV. Ήταν ικανό να φτάσει ακόμη και τα 40 km/h!

Ιστορία του μοντέλου RIEJU

το 1959, η RIEJU εργάστηκε για την ανάπτυξη ενός σκούτερ με κινητήρες AMC 50 και 125 cc. Ο σχεδιασμός βασίστηκε στο γαλλικό σκούτερ sulky με ψηλό τροχό. το 1958, η RIEJU παρουσίασε την εμπορική έκδοση του σχεδίου σκούτερ με την ονομασία ISARD: ένας συνδυασμός μοτοσικλέτας-σκούτερ με πολύ ιδιαίτερη εμφάνιση. Αυτό το μοντέλο παραλίγο να προκαλέσει την αποτυχία της εταιρείας, καθώς δεν είχε ποτέ επιτυχία στην εμπορική αγορά. Η εισαγωγή μιας τολμηρής και τολμηρής εμφάνισης, σε συνδυασμό με τη φιλοδοξία να φέρει στην αγορά ένα τέλειο, ολοκληρωμένο σχέδιο (που αύξησε σημαντικά την τιμή πώλησης), και η κακή μηχανική προσβασιμότητα ανάγκασαν τη RIEJU να σταματήσει την παραγωγή το 1960 - με λίγες μόνο μονάδες να πωλούνται. Το TAHON (SPORT 125), ένα ελαφρώς τροποποιημένο αντίγραφο του γαλλικού Derny με δίχρονο κινητήρα AMC, ήταν επίσης ανεπιτυχές.

Η RIEJU έκανε σημαντικές πολιτιστικές και οικονομικές προσαρμογές και ανέπτυξε το 2010 το MIUS (Sustainable Urban Individual Mobility), το οποίο ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό. Αυτό το ηλεκτρονικό σκούτερ χαρακτηρίζεται από το μικρό του βάρος 94 kg, την τελική ταχύτητα 65 km/h και την πραγματική εμβέλεια 50 km. Προσφέρει λύσεις για τις ανάγκες αστικής κινητικότητας με κόστος 7 φορές χαμηλότερο από ένα όχημα με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Το MIUS αποτελεί αναμφίβολα σημείο αναφοράς στον τομέα των ηλεκτρικών δίκυκλων για τις αστικές μεταφορές.

Η επέκταση σε άλλες αγορές είναι απαραίτητη το 2013. Αυτή η στρατηγική οδήγησε τη μάρκα στην είσοδο στην κατηγορία των σκούτερ 50 και 125 κυβικών εκατοστών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το RS Sport 50 cc, ένα αγωνιστικό μοτοποδήλατο με ισχυρό υδρόψυκτο κινητήρα Minarelli που ανταγωνίζεται στην υψηλή κατηγορία της εποχής. το 2015, η μάρκα λανσάρει στην έκθεση του Μιλάνου (EICMA) το CityLine, ένα mega scooter με κυλίνδρους 125 κ.εκ. και 300 κ.εκ. που ανταγωνίζεται στην αγορά των GT scooter με υδρόψυκτο κινητήρα ψεκασμού Piaggio τελευταίας γενιάς. Το CityLine γίνεται η πολυπόθητη ισπανική εναλλακτική λύση στα maxi scooter.

Μοντέλα RIEJU στο SIP Scootershop

• First/ Windy 50 ccm 2T AC

• Marathon Pro Off-Road / SM euro3 125 ccm 4T LC

• Paseo 50 cc 4T AC

• RS2 Matrix/Spike/MRX/SMX 50 cc 2T LC AM 6

• Toreo 50 cc 4T AC