
© Copyright: Vittorio Tessera
© Copyright: Vittorio Tessera
De Lambretta D- en LD-serie bestond uit talloze varianten, die tegenwoordig meestal worden gecategoriseerd als versie 1, 2 en 3. Het totale aantal versies Toename echter als de wereldwijd geproduceerde Modellen worden meegerekend. De verschillen tussen de verschillende D-modellen waren vaak minimaal, terwijl de LD-modellen gemakkelijker te identificeren zijn door hun gewijzigde carrosserievormen. Gezien de vele modificaties die niet gedocumenteerd zijn in de productiegeschiedenis, mogen de beschrijvingen van de D- en LD-modellen niet als volledig of absoluut nauwkeurig worden beschouwd.
De eerste versie van de Lambretta 150 LD uit 1954 werd gekenmerkt door een aluminium Stuur en een elektrisch systeem dat geen Accu en dus ook geen Gelijkrichter nodig had. Hij had ook Pistonpennen met een diameter van 14 mm, een cilindrische Klemmenlijst op het Vliegwiel en een Uitlaat voorzien van een verchroomde Demper.
In oktober 1954 werd een krachtiger model van 150 cc toegevoegd aan de reeks Lambretta D-modellen van 125 cc. Deze grotere motor werd gekenmerkt door Cilinder en vliegwieldeksels die vergelijkbaar waren met de Modellen. De vorige directe luchtkoeling en de enkele Teleflex schakelkabel werden afgeschaft; in plaats daarvan werden twee "push and pull" kabels gebruikt. Het uitlaatsysteem van het 150 Modell werd herzien en kreeg een verchroomde Demper, die liefkozend een "koffiepot" werd genoemd. Voor het eerst werd een Demper gebruikt op de torsiestaafvering om het rijcomfort te verbeteren. Met het toegenomen vermogen van de 150 cc Motor steeg ook de topsnelheid tot ongeveer 90 km/u, hoewel Innocenti het brandstofverbruik bleef opgeven op een opmerkelijke 60 kilometer per liter.
Er werden een aantal wijzigingen aangebracht aan de tweede generatie Lambretta 150 D, waaronder de integratie van een accu om de parkeerlichten, claxon en remlichten van stroom te voorzien. Deze Accu werd geplaatst aan de zijkant van de Kickstarter, in een speciaal ontworpen compartiment naast de gereedschapskist. De uitlaat werd omgebouwd tot een model met één demper, waardoor de extra demper uit de vorige serie kwam te vervallen. De Beenschilden werden versierd met een Plaquette van de D150 in chroom, terwijl het Typeplaatje van de Lambretta als sticker aan beide zijden van de brandstoftank bleef zitten.
Net als het Lambretta D model was ook de LD uitgerust met een krachtigere Motor in een 150 cc versie. Deze toename in motorvermogen leidde tot een Toename van de topsnelheid tot ongeveer 90 km/u. Deze Lambretta had standaard een gereedschapskist, die aan de binnenkant van de Beenschild was gemonteerd en ruimte bood voor de Kilometerteller en een extra display. Dit tweede display, vaak een timer en tegenwoordig een zeldzaamheid, was een optionele extra. In tegenstelling tot eerdere Modellen, waar de gereedschapskist verborgen zat onder de Zijstukken, bevond deze zich nu achter de achterbank en was van buitenaf toegankelijk. De 150 cc versie werd ook gekenmerkt door een schildvormig Embleem op de beenschilden, vergelijkbaar met dat van het 125 cc Modell, maar dan in blauw en wit met de markering 150.
Voor de elektrische startversie van de LD werd een 12-voltsysteem geïmplementeerd door twee accu's van Accu aan elkaar te koppelen. Om de benodigde ruimte voor de accu's te creëren, werd een speciale Toename aan het Frame achter de achterbank toegevoegd. Een nieuw ontwikkelde en betrouwbaardere starter werd onder de Treeplanken gemonteerd. In latere versies werd de epicyclische starter gebruikt, die standaard was in de derde versie van de LDs. Dubbele zitplaatsen behoorden tot de standaarduitrusting van deze Modellen. Tegen het einde van de productie in november 1956 waren er in totaal 2.020 exemplaren geproduceerd.
In januari 1957 presenteerde Innocenti de derde serie van de Lambretta LD met motorvarianten van 125 cc en 150 cc. Deze nieuwe versies behielden de motoreigenschappen van hun voorgangers, maar kregen een extra epicyclisch kickstartermechanisme. De Beenschildjes waren nu versierd met een verchroomde modelaanduiding, LD125 of LD150, terwijl de traditionele Innocenti claxonbadge werd overgenomen van de eerdere Modellen. De Claxon vond zijn plaats in een nieuw ontworpen gegoten deel op het stuur, dat niet alleen zorgde voor een nette Geleiding van kabels en leidingen, maar ook een Kilometerteller integreerde. De achterkant van de scooter werd visueel herzien en kreeg een aerodynamischer ontwerp met een aangebouwde gegoten achterlichtunit. De deur naar de gereedschapskist werd direct aan de voorkant geplaatst, tussen het Achterlicht en de achterbank. De lucht werd nu aangevoerd via een Rubberen slang die naar de achterkant van het Frame leidde, waardoor het inlaatgeluid werd geminimaliseerd en de luchtstroom werd verbeterd. Hierdoor kon de scooter hogere toerentallen bereiken en betere prestaties leveren.
Waar zoek je dit voertuig?
Bij je vertrouwde Lambretta dealer
Advertenties in de plaatselijke krant
Markten en beurzen zoals Mostra Scambisin Italië
Online marktplaatsen zoals www.mobile.de, www.autoscout24.de etc.
Kleur | Naam kleur | Kleurcode | Kleur info |
---|---|---|---|
![]() | Verde Oliva | 8021 | |
![]() | Beige Sabbia | 8029 | |
![]() | Camoscio Chiaro | 8055 | |
![]() | Grigio Landa | 8041 | 1957 |
![]() | Grigio Chiara | 8012 | 1957 |
![]() | Blauw Brasiel | 0401 | 1957, Aanbouwdelen |
![]() | Rosso Amaranto | 8020 | 1957, Aanbouwdelen |
![]() | Verde Smeraldo | 8051 | 1957, Aanbouwdelen |
![]() | Blauw Engels | 8031 | 1957, Aanbouwdelen |
Onze online explosietekeningen voor scooters maken het veel gemakkelijker voor je om het juiste onderdeel te vinden. Elk onderdeel is exact toegewezen aan het bijbehorende voertuig, met bouwjaar en chassisnummer. Vanuit onze Expo-lijsten kun je direct naar de reserveonderdelen navigeren, waar dan voor bijna elk onderdeel een foto en een beschrijving beschikbaar zijn. Omgekeerd kun je ook vanuit het detail van het onderdeel naar de bijbehorende exploded view navigeren.